Η 17η του Νοέμβρη είναι κατ’ εξοχή μαθητική-φοιτητική-σπουδαστική γιορτή. Γιατί εμείς οι μεγάλοι…., ειδικά η περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου… (ουπς, παρακαλώ να διαγραφεί από τα Πρακτικά!!!).
Πυρετώδεις οι προετοιμασίες στους σχολικούς χώρους -και όχι μόνο. Έτσι και στο σχολείο μας συμβαίνουν τα αναλογούντα. Από τη μια, ομάδα μαθητών-καλιτεχνών -θυμηθείτε τους από προηγούμενη ανάρτηση, ήσαν αυτοί που καλλλιτέχνησαν τον ισόγειο χώρο- ανάλαβε να ζωγραφίσει (το Πολυτεχνείο μάλλον, θα το δούμε).
Σ.Σ.: Μη σας παραπλανεί η φωτογραφία. Τα παιδιά δεν ...ξαπλώνουν, την τέχνη τους ξαδιπλώνουν επί χάρτου
Σε μια άλληγωνιά του σχολείου, ομάδα μαθητών κάνει πρόβες στις απαγγελίες και αφηγήσεις.
Η χορωδία προβάρει τα τραγούδια (ομολογούμαι πως δεν τους βρήκαμε κάπου να τους απαθανατίσουμε. Πού θα πάει όμως, κάπου θα τους πετύχουμε...).
Η η πολυμελής ορχήστρα, …βαρά και …γρατσουνάει τα μουσικά όργανα ο δε χειριστής της πολυοδικής έδρας μίξης ήχου, το παλεύει δεν το παλεύει.
Έτσι κι αλλιώς, σταθερή αξία στο σχολείο μας είναι ηκα Σούλα, η οποία συνεχίζει ακατάπαυστα και αγόγγυστα τον αγώνα της προκειμένου να έχουμε το σχολείο όσο καθαρότερο γίνεται. Αν δε την σκεφτόμασταν για λίγο, θα ήταν ευκολότερη η δουλειά της...
Κι εμείς… Εμείς, αναμένουμε το τελικό αποτέλεσμα που θα παρακολουθήσουμε την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012, τις τελευταίες ώρες του σχολικού προγράμματος, ελέω αναπλήρωσης διδακτικών ωρών λόγω κατάληψης. Είμαστε σίγουροι πως το αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας τους, θα μας καταπλήξει, για άλλη μια φορά!!
