Καταρχάς και καταρχήν να αναφέρουμε κάτι που ακούμε συχνά αλλά μάλλον δεν αντιλαμβανόμαστε: ΔΕΝ είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Οι κλίσεις μας απέχουν σημαντικά από τις κλίσεις των διπλανών μας. Δεν είμαστε όλοι για το ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο. Σκέφτηκε κανείς ποιοι θα έκαναν τις υπόλοιπες δουλειές αν όλοι μας είχαμε σπουδάσει στα προαναφερόμενα ιδρύματα; Οπότε είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως ανάλογα με τις επιθυμίες μας και τις δυνατότητές μας πρέπει να επιλέγουμε το μέλλον μας. Βέβαια αυτή την επιλογή καλούμαστε να την κάνουμε από πολύ νωρίς, τότε που μας ζητείται να συμπληρώσουμε τα χαρτιά για το αν θα παρακολουθήσουμε ενιαίο ή τεχνικό λύκειο. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...Αρχίζοντας, θα απευθυνθώ στα παιδιά εκείνα που επιλέγουν να δώσουν εν τέλει Πανελλαδικές εξετάσεις αλλά αμφιβάλλουν για το ποια σχολή να δηλώσουν λέγοντας πως όλα είναι μάταια σε μια τέτοια εποχή. Και με το δίκιο σας! Κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχετε άδικο και γιατί να το επιχειρήσει άλλωστε; μάτια έχετε και βλέπετε πώς βαδίζουμε! Είμαι σίγουρη όμως πως δεν αντιλαμβάνεστε τα σημαντικότερα. Η εμπειρία μου δεν είναι μεγάλη, μόλις 3 χρόνια σπουδών κι όμως έχω την εντύπωση πως μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν αλλάξει οι αντιλήψεις μου σε μερικά θέματα, έχει δαμαστεί η ματαιότητα που γεννούν τα γεγονότα.
Θα προσπαθήσω να απαντήσω στην ερώτηση πολλών "τι θα το κάνεις το πτυχίο;". Όταν βρεθείς ξαφνικά μπροστά στα πανεπιστημιακά έδρανα και το μόνο που σε απασχολεί είναι το πότε θα πάρεις πτυχίο, τότε μάλλον μόλις το αποκτήσεις θα το κορνιζώσεις, θα το τοποθετήσεις στον τοίχο και "περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις".
Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να αντιληφθούν ότι στα Ανώτατα Ιδρύματα δεν πάμε για να αποκτήσουμε ένα χαρτί, πάμε για να απελευθερώσουμε την οπτική μας, να φτάσει στην άκρη του ορίζοντα. Μετά τα 18 μας δε σπουδάζουμε μόνο για να μπορέσουμε να βρούμε αργότερα μία δουλειά. Τα πράγματα είναι περίπλοκα. Φεύγουμε ξαφνικά από το σπίτι βιώνοντας την απόλυτη ελευθερία μα και την ευθύνη των πράξεών μας. Βρίσκεσαι από την καλύτερη δυνατή ασφάλεια που σου προσφέρει η οικογένεια και το σχολείο στην περιορισμένη και αμφίβολη προστασία της σχολής, ένα μόλις βήμα πριν βγεις στην κοινωνία. Βαδίζεις σε μια πόλη ξένη όπου μόνος πρέπει να θέσεις τα όρια, να ξαναδείς τα δικαιώματά σου κι όταν κάποια στιγμή φύγει ο πρώτος ενθουσιασμός ή το πρώτο σοκ (αναλόγως πως το βιώνει ο καθένας) να αναλάβεις και τις υποχρεώσεις.
Θα γνωρίσεις νέους ανθρώπους, θα ζήσεις εμπειρίες που δε φαντάστηκες πριν. Θα γνωρίσεις νέους τόπους, θα επιχειρήσεις αυθόρμητες εκδρομές και θα χαθείς σε δρόμους άγνωστους. Θα παρακολουθήσεις μαθήματα μετά από ξενύχτια, θα ενθουσιαστείς από κάποιους διδάσκοντες και θα απογοητευτείς από τους περισσότερους, θα μπλεχτείς μέχρι να βρεις το πρόγραμμα του κάθε εξαμήνου, θα μάθεις να υποχωρείς μέχρι να αγαπήσεις τις νέες σου παρέες και θα πάψεις να τις συγκρίνεις με τις παλιές σου μόλις αντιληφθείς τη γοητεία της καθεμιάς. Θα εκνευριστείς μέχρι να καταλάβεις πως τους λογαριασμούς δεν πρέπει να τους πληρώνεις στην αρχή της εβδομάδας αν βαριέσαι να περιμένεις στις τεράστιες ουρές αλλά θα το κανεις αν δε σε εμπιστεύεσαι ότι θα κρατήσεις τα χρήματα ως το τέλος της. Θα μάθεις να αγοράζεις τα φάρμακά σου όταν θα αρρωσταίνεις, να μαγειρεύεις όταν θα πεινάς, να βάζεις πλυντήριο (σοκ για τα αγόρια η πρώτη φορά!), θα μάθεις πως όσες εξεταστικές και να γράψεις ποτέ καμιά δε συνηθίζεται! Θα αναγκαστείς να πλένεις τα πιάτα αφού δε θα έχεις που να φας (σοκ επίσης για τα αγόρια! Ναι, στο σπίτι σας τα πιάτα κάποιος άλλος τα έπλενε τελικά, καλά το είχατε υποψιαστεί!), θα εκτιμήσεις το φαγητό της μαμάς, θα αγαπήσεις το φαγητό της λέσχης, θα ενθουσιαστείς με κάποια μαθήματα (πίστεψέ με!), θα σου λείψει το σχολείο (true story!), θα ανακαλύψεις ένα άλλο κομμάτι του εαυτού σου, κι άλλο ένα, κι άλλο ένα, κοκ.... Θα απογοητευτείς από τους ανθρώπους, ίσως να νιώσεις και το φθόνο κι άλλους θα τους λατρέψεις. Θα μάθεις να δολοφονείς έντομα ιπτάμενα και μη (το απόλυτο σοκ για τα κορίτσια! Ναι ξέρω, ιουυυ...). Θα ανακαλύπτεις λύσεις σε προβλήματα που δε χρειάστηκε ποτέ να αντιμετωπίσεις καθώς οι λέξεις "μπαμπάααα" και "μαμάαα" ήταν κάποτε ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών. Και το καλύτερο: όταν θα γυρίζεις αργά στο σπίτι θα μπορείς να ακούς μουσική χωρίς να φοβάσαι μήπως θα ξυπνήσεις κανέναν (γέεεααα!!!). Και θα σε μάθεις... Κάθε λεπτό θα σε μαθαίνεις και θα σε αποδέχεσαι!
![]()
Και όλα αυτά ΜΟΝΟΣ, και όλα αυτά είναι μόνο τα σοσ!
Εν τέλει, θα ωριμάζεις κάθε μέρα και πιο πολύ, αλλά θα μένεις παιδί αν όλα αυτά σε κάνουν να γελάς. Κάθε στιγμή και μια αποτυπωμένη εμπειρία. Όλα μπορούν να συγχρονιστούν, διασκέδαση και μαθήματα, σοβαρότητα και γέλια, μοναξιά και παρέα, ελευθερία και μέτρο. Αρκεί να έχεις επιλέξει εκείνη τη σχολή που σε εκφράζει περισσότερο από τις άλλες έτσι ώστε αν κάποια στιγμή απογοητευτείς να λάμψει ξανά μέσα σου αυτό που σε οδήγησε σε αυτή την επιλογή. Αν όλοι επενδύαμε λίγη από αυτή τη λάμψη σε ό,τι κάναμε τότε η αισιοδοξία θα περίσσευε.
Να τι είναι το πτυχίο. Δεν είναι μόνο ένα κομμάτι χαρτί. Είναι ένα μείγμα εμπειρίας όλων των παραπάνω. Να τι θα κάνεις με αυτό το πτυχίο. Θα γίνεις πιο πλούσιος ψυχικά, πνευματικά, ηθικά! Κι όταν το αποκτήσεις τότε θα είσαι πραγματικά έτοιμος να αντιμετωπίσεις την κοινωνία όσο δύσκολη κι αν είναι. Κι όταν θα δώσεις τον όρκο θυμήσου να υποσχεθείς στον εαυτό σου πως θα συνεχίσεις την προσπάθεια. Ο πραγματικός αγώνας ξεκινά μετά το τέλος των σπουδών, ως τότε είσαι ακόμη στην προθέρμανση.
ΚΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ και ΣΩΣΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ !!!
Και όλα αυτά ΜΟΝΟΣ, και όλα αυτά είναι μόνο τα σοσ!
Εν τέλει, θα ωριμάζεις κάθε μέρα και πιο πολύ, αλλά θα μένεις παιδί αν όλα αυτά σε κάνουν να γελάς. Κάθε στιγμή και μια αποτυπωμένη εμπειρία. Όλα μπορούν να συγχρονιστούν, διασκέδαση και μαθήματα, σοβαρότητα και γέλια, μοναξιά και παρέα, ελευθερία και μέτρο. Αρκεί να έχεις επιλέξει εκείνη τη σχολή που σε εκφράζει περισσότερο από τις άλλες έτσι ώστε αν κάποια στιγμή απογοητευτείς να λάμψει ξανά μέσα σου αυτό που σε οδήγησε σε αυτή την επιλογή. Αν όλοι επενδύαμε λίγη από αυτή τη λάμψη σε ό,τι κάναμε τότε η αισιοδοξία θα περίσσευε.
Να τι είναι το πτυχίο. Δεν είναι μόνο ένα κομμάτι χαρτί. Είναι ένα μείγμα εμπειρίας όλων των παραπάνω. Να τι θα κάνεις με αυτό το πτυχίο. Θα γίνεις πιο πλούσιος ψυχικά, πνευματικά, ηθικά! Κι όταν το αποκτήσεις τότε θα είσαι πραγματικά έτοιμος να αντιμετωπίσεις την κοινωνία όσο δύσκολη κι αν είναι. Κι όταν θα δώσεις τον όρκο θυμήσου να υποσχεθείς στον εαυτό σου πως θα συνεχίσεις την προσπάθεια. Ο πραγματικός αγώνας ξεκινά μετά το τέλος των σπουδών, ως τότε είσαι ακόμη στην προθέρμανση.
ΚΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ και ΣΩΣΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ !!!
EiRiNi
